Życzenia

Konkurs poetycki „Tym razem jesień niech wiersz o ptaku przyniesie”

      W ramach  "VI JESIENI TALENTÓW. Z INSPIRACJI KSIĘDZA JANA" zorganizowanej przez SP nr 2 w Białymstoku odbył się Konkurs Poetycki pod hasłem  „Tym razem jesień niech wiersz o ptaku przyniesie”. Wielu uczniów z naszej szkoły zmierzyło się z zadanym tematem  i napisało wiersz związany z ptakami. 
  Wszystkim, którzy wzięli udział w konkursie gratuluję talentu, pomysłu i życzę powodzenia w kolejnych zmaganiach konkursowych!

P. Beata

Pomagajmy ptakom

Wiktoria P.

Chciałabym porozmawiać z ptakiem,

Tym dziwnym zwierzakiem,  

Co po lasach lata i skacze,                   

Drzewo to jego największy przyjaciel.

Na gałęziach przesiaduje

I jedzenia wypatruje.

Gdy zima przychodzi,

Biedak głodny się robi.

Dlatego przyjacielu drogi,

Poratujmy go w niedoli.

I żołędzie, i słoninka

Sprawią, że uśmiechnie mu się minka.

A więc, gdy nadchodzą mroźne dni,

Pomóżmy mu, ja i Ty!

                         

Ptaki

Natalia B.

jesień, jesień, przyszła tutaj,
liście na złoto pomalowała
cicho, cicho wszędzie
tę jesienną ciszę przerywa
szum lasu, szum drzew
i trzepot ptasich skrzydeł

lecą ptaki, lecą
gdzieś daleko, daleko, daleko
ich lot w klucz się układa
jakie drzwi ten klucz otworzy
może wrota do innego świata
lecą ptaki, lecą
cień ich skrzydeł pada na ziemię
taka po ptakach pamiątka
na długą, długą zimę

teraz patrzę na ptaki
lecą, lecą w przestworza
złote drzewa niby dywan
uśmiechy im posyłają
a ja tylko marzę o wiośnie
kiedy to ptaki wrócą z podróży
i przyozdobią 

drzew polskich gałęzie 

  

Sójka

Julia Wiktoria P.

  Na moim podwórku
  stoi karmniczek,
  sypię tam często ziarenek koszyczek.
  Nieraz w okienku się przypatruję,
  jaki tam ptak przylatuje,
  i  me serce się raduje.
  Ale co to za ptak siedzi na gałęzi?
   Ptaszek na uwięzi.
  To sójka przyleciała,
  o mnie nie zapomniała,
  jaka ona jest wspaniała.
  Jej niebieski kolor brzuszka
  trafia do mego serduszka.
  Lśni jak błękit nieba,
  czego mi więcej w życiu potrzeba?
  Główkę dumnie podnosi
  i o jedzenie mnie prosi.
  Ma gniazdo w moim ogrodzie
  i wita się ze mną co dzień.
  Za morze sójka się nie wybiera
  jej widok cały rok
  me serce rozwesela.



Wiersz o ptakach

 Kamil Cz. 

Gdy zima przychodzi

i nosy nam mrozi, dla ptaków

ciężki czas nadchodzi.

Wtedy nie zwlekaj,

słoninkę na gałąź nawlekaj.

Ziarenek nasyp dużo do karmnika.

Ptaszków się zleci od licha.

Sikorki słoninkę zjedzą,

wróbelki też się najedzą.

Wszystkie ptaki mile widziane

małe, duże – każdemu będzie dane.

A wiosną w podzięce piękne śpiewy

usłyszę wszędzie.

Wróble dwa

 Filip Sz.

Ach te ptaki,

Wciąż piszczą, latają, ćwierkają,

To dlatego, bądźmy szczerzy,

Że jedzenia sobie szukają.

Gdy okruszek chleba znajdą,

Kłócą się jak siostra z bratem,

O robaki też, bo to

Ich przysmak jest.

Jeden sekret powiem wam,

I odkryłem go sam!

Że to małe, szare wróble dwa

Zamieszanie ciągle trwa…

Jednak smutny będzie świat

Gdy wróbelków brak,

Zatem moi drodzy,

Nie bądźmy dla nich srodzy!

Niech śpiewają i latają,

Życie nam umilają.

Bo do szkoły raźniej się maszeruje,

Gdy obok wróbelek poćwierkuje.

Gołąbek

Adam W.

Za mym oknem mokro i plucha,

A tu na balkonie coś grucha.

Szary i zmarznięty gołąbek

Siedzi czekając odpowiedzi.

Bocian cieszy się już Afryką,

Gdzie wielkie słońce świeci dziko.

Ptak siadł na zimnym parapecie

I myśli o minionym lecie.

Wezmę z domu chleb i bułeczkę,

Pokruszę gołąbkowi troszeczkę.

Może ptaszek tym się nie wzruszy,

Ale będzie mu cieplej na duszy.

Ptaszki

 Kacper B.

Siedzą ptaszki na drzewie,

Na co patrzą? Nikt nie wie.

Może na tę krowę?

Królika, co tam daleko sobie skacze i bryka?

Ptaki mają dzióbek i skrzydełek dwie pary,

By mogły szybować - jak samolot mały.

Ludzi zachwycają,

Pieśni układając.

A gdy kto zapyta:

,,Co tak pięknie śpiewa?''

Usłyszy, że to ptaszki na drzewach.

Śpiew ptaka
Aleksandra Trochimczuk

Pejzaż w parku jesienny,

Wonią oddech napełnia.

Liście tańczą na wietrze,

W rytm „Poloneza” Chopina.

Gdzieniegdzie jawi się człowiek,

Uśpiony porą jesienną.

Słońce odbija kolory.

Cudnie! Ach, jak przepięknie!!!

Siedzę na ławce wsłuchana

W nuty szeptane przez ptaka.

Raczy się on pięknem natury,

Swym śpiewem kruszy mury.

Serce mu bije radośnie

Choć woli śpiewać o wiośnie.

Przysiada tu i tam.

O!!! Teraz leci, by wyśpiewać to  wam.

Zaproszenie - wskazówki

W zaproszeniu powinny znaleźć się następujące informacje:

• kogo się zaprasza,
• czego dotyczy zaproszenie,
• kiedy odbędzie się spotkanie,
• dokąd się zaprasza,
• kto zaprasza.

Można łatwo to zapamiętać, odwołując się do zasady pięciu palców:

Pamiętaj!
Zaproszenie napisz starannie, na specjalnie przygotowanej kartce.
Stosuj formy grzecznościowe.
Zamieść dokładne informacje.

Przykładowe zaproszenia

Zaproszenie

Serdecznie zapraszam Cię, Martynko, na moje 10. urodziny, które odbędą się 16 października 2017 r. o godzinie 17:30 w Fikolandzie, przy ulicy Jasnej 5 w Białymstoku. Podczas urodzin będą gry, zabawy i konkursy.

Czekam na Ciebie!

Oliwka K.

Zaproszenie

Serdecznie zapraszam Cię, Zuziu, na moje przyjęcie urodzinowe, które odbędzie się 6 lipca 2017 r. od godziny 16:30 do 21:00 w moim domu, przy ulicy Przyjaznej 12 w Białymstoku. W czasie przyjęcia odbędą się liczne konkursy z fantastycznymi nagrodami. Mam nadzieję, że przyjdziesz.

Hania W.

Zaproszenie

Mam zaszczyt zaprosić Panią Martę Kluczyk na występ baletowy, który odbędzie się 16 stycznia 2017 r. o godzinie 16:00 w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku, przy ul. Elektrycznej 12. W programie została przewidziana prezentacja różnych stylów tanecznych.

Hanna L.

Zaproszenie

Serdecznie zapraszamy Uczniów na przedstawienie pt. "Co słonko widziało?" w wykonaniu Grupy Teatralnej "Gagatek", które odbędzie się 18 listopada 2016 r. o godzinie 16:30 w Przedszkolu Samorządowym nr 58 w Białymstoku, przy ul. Palmowej. Po spektaklu odbędzie się poczęstunek.

Grupa Teatralna "Gagatek"

Opracowały

uczennice klasy III B:

Hania L, Hania W., 

Oliwia K., Zuzia K

Wiersz nagrodzony w konkursie międzyszkolnym

 Maciej Pogorzelski zdobył wyróżnienie w Międzyszkolnyn Konkursie  Poetyckim w ramach VI Jesieni Talentów „Z inspiracji Księdza Jana”  zorganizowanym przez SP nr 2 w Białymstoku. Uczeń klasy IV B został nagrodzony za wiersz pt.: "Nasze ptaki".

Nasze ptaki

Wiosną wszystko budzi się do życia,

drzewa, kwiaty, małe zwierzęta wychodzą z ukrycia.

Ptaki donośnie spiewają,

nadchodzącą wiosnę i radosny czas wszystkim wokoło zapowiadają.

Nad łąką słychać brzęczenie pszczół, ptaków śpiew,

a sowy, wróbelki wsłuchują się cichutko, siedząc w koronach drzew.

Bociany stęsknione wracają z ciepłych krajów,

odnawiają gniazda, powiększają rodziny, korzystają z polskich natury darów.

Śpieszno im bardzo, bo gdy przyjdzie schyłek lata,

znów nas pożegnają, wróbelki ćwierkają,

że to dla nich wielka strata, takiego dobrego sąsiada utrata.

Nad polami nikt jesienią ani zimą nie usłyszy klekotania,

małe ptaki z tęsknoty wylewają morze łez,

ale wktótce, już na wiosnę, tej rozłąki nadejdzie kres.

Gdy słońce schowa się za horyzont i na sen przychodzi pora,

nie słychać już żadnych odgłosów przyjaznych z bajora.

Kaczki, śpią gdzieś na trawie,

zmęczone dniem ptaszki w gniazdach, a żaby i ważki w stawie.

Ale gdy dzień budzi się na nowo, w słońcu pod błękitnym niebem,

wróbelki i gołębie dzielą się znalezionym w parku chlebem.

Gdy jesień swym chłodnym płaszczem okryje ziemię,

wiekszość ptaków tych małych i dużych w swych gniazdkach dłużej drzemie.

Ptaków świergot nadal jest słyszany,

jednak każdy z nich jesienią i zimą na siebie jest skazany,

a przez wiatry i deszcze ciągle uciszany.

Ptaki ogarnia trwoga i strach,

gdy widzą swego wroga na łące w trawy źdźbłach.

Ale na wiosnę, gdy tylko słońce zza chmur wyjrzy,

znów śpiewają swe piosnki w lasku,

ogrzewają się w słońca blasku.

I tak wiosną, latem, jesienią, trochę zimą,

pocieszają nas swym śpiewem, a dni szybciej płyną.

Strój Gerdy - opis

Dziś opisuję strój Gerdy ze spektaklu pt.: ,,Królowa śniegu’’, na którym byłam razem z moją klasą 29.11.2016 r.

Dziewczyna była szczupła. Jej kasztanowe włosy zostały zaplecione w dwa długie warkocze, opadające na koronkową bluzeczkę. Jej rękawy sięgały do łokci. Gerda miała też na sobie sukienkę. Jej góra była aksamitna ze złotymi  szlaczkami. Łączyła się ona z dołem, czyli czerwoną spódniczką wykończoną białą falbanką. Cała sukienka wisiała na dwóch aksamitnych ramiączkach. Łyżwiarka na ramieniu nosiła filcową torbę w ciepłej barwie brązu, którą ozdabiała złota klamra. Na nogach Gerda można było dostrzec dwie cieliste łyżwy, dzięki którym aktorka robiła piękne akrobacje. Przed zimnem chroniła dziewczynę  czerwona niczym dojrzałe truskawki peleryna wykończona śnieżnobiałą  falbanką. Gerda miała też piękny makijaż. Pełne czerwone usta i długie czarne jak węgielki rzęsy.

Łyżwiarka wyglądała bardzo malowniczo i pięknie prezentowała się na lodzie. Chciałabym znaleźć się na jej miejscu i mieć na sobie taki piękny strój.

Zofia W. kl. V a

Opis Karolci

    Bohaterką książki jest Karolcia, która ma osiem lat i osiem miesięcy.

    Dziewczynka ma jasne włosy zwinięte w kitkę i równo przyciętą grzywkę. Jej oczy są zielone i okrągłe. Ma wystającą bródkę i okrągłą buzię. Karolcia jest miła, pomocna, odpowiedzialna i przyjacielska. Dziewczynka lubi lody pistacjowe, przygody i zabawę z przyjaciółmi.

   Bardzo lubię tą postać, ponieważ Karolcia jest pomysłowa i ma wiele ciekawych przygód.

Hania L., kl. IIIB

    Karolcia jest tytułowa bohaterką książki. Ma osiem lat i jest jedynaczką.

    Dziewczynka ma jasne włosy związane w kitkę i równo przyciętą grzywkę. Ma również duże, zielone oczy. Karolcia jest miłą i wesołą dziewczynką. Jest też odpowiedzialna, koleżeńska i dobrze wychowana. Lubi przygody, które ciągle napotyka oraz zabawę z przyjaciółmi.

    Karolcia bardzo mi się spodobała zarówno z wyglądu, jak i z charakteru. Myślę, że mogłabym się z nią zaprzyjaźnić.

Hania W., kl. IIIB

    

    Karolcia jest tytułową bohaterką książki napisanej przez Marię Kruger. Ma osiem lat i jest jedynaczką.

    Dziewczynka ma włosy związane w kitkę i równo przyciętą grzywkę. Oczy ma zielone jak u kota. Bohaterka jest miła, koleżeńska i chętna do zabawy. Szczególnie lubi spędzać czas ze swoim sąsiadem Piotrem. Karolcia często pomaga innym, jedna nie lubi ludzi nieuprzejmych.

    Według mnie bohaterka jest rozsądna i życzliwa, ponieważ myśli o tym, aby pomóc i sprawić przyjemność innym.

Maksymilian, kl. IIIB

    Karolcia jest jedynaczką i przyjaźni się z o rok starszym Piotrkiem.

    Dziewczynka ma jasne, związane w kitkę włosy, równiutko przyciętą grzywkę oraz kocie oczy. Jej buzia jest okrągła z wystającą bródką. Karolcia jest odpowiedzialna, towarzyska, miła, wesoła i nie lubi osób nieuprzejmych. Dziewczynka lubi zabawę z Piotrkiem i lody pistacjowe.

    Uważam, że Karolcia jest odpowiedzialną i uprzejmą osobą.

Piotr K., kl. IIIB